KWR KALENDARZ
kwiecień »
01
02
03
04
05
06
07
08
09
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
OGŁOSZENIA
16.03.23 - Rejsy 07.03.23 - Sprzedaż
Rejsy Grecja - Włochy
Sprzedam armatorski jacht SOLINA 800-AMIGA 27
Rejs Norwegia-Wyspy Owcze-Szetlandy-Norwegia
Rejsy w Grecji, Albanii i Czarnogórze
Pozycjonowanie stron oferujących czarter.
18.01.23 - Sprzedaż
Pomost pływający pomosty pływajace na pływakach
Przez Morze Śródziemne- Różne trasy i terminy
Madera. W poszukiwaniu wielorybów.
KARAIBY z kucharzem! 21-28.X.2023
Lanaverre 590
Historia i informacje o formule KWR:
Formuła KWR (Klasyczny Współczynnik Regatowy) jest zmodyfikowaną formułą KLR (Klassiker-Rennwert) opracowaną w roku 1994 przez pana Enno Thyen z Lubeki (Freundeskreis Klassische Yachten; http://www.fky.org/regatta/klr-engl.htm), przeznaczonej dla jachtów „klasycznych", formuła KLR aktualnie stosowana jest bardzo rzadko w regatach, najczęściej. w regatach „Oldtimerów".
Przystosowanie polegało na częściowej zmianie wzoru zasadniczego, na opracowaniu zasad pomiarów żagli podstawowych i dodatkowych, wystawianiu świadectw pomiarowych, sposobów obliczania wyników regat, kryteriów zasadności protestów technicznych.
Do roku 2014 KWR stała się najpopularniejszą formułą przeliczeniową w woj. zachodniopomorskim, oraz w innych regionach Polski i Rosji wypierając profesjonalną formułę IMS. Na popularność KWR złożyło się wiele czynników: m.in. opracowanie prostych przepisów samej formuły na podstawie KLR, niskie koszty dla żeglarzy, zadowalająca jak na formułę niekomercyjną - skuteczność w wyrównywaniu szans startujących jachtów, w równoległych regatach z ORC wyniki przeliczania KWR były zaskakująco podobne do ORC.
Dodatkowymi czynnikami rozwoju KWR były nieprawidłowości w prowadzeniu równoległej profesjonalnej formuły IMS przez A. Armińskiego i ucieczka żeglarzy regatowych w roku 2009 szczególnie w zachodniopomorskim do KWR.
Zasady pomiarów nie były ujednolicone w poszczególnych regionach, formuła była zarządzana na zasadach kolegialnych przez grupę żeglarzy.
Wady formuły KWR: nie ma jednego ciała zarządzającego i nadzorującego działanie mierniczych. Występuje konflikt interesów w postaci braku zakazu startowania w poszczególnych regatach mierniczych i osób mających wpływ na kształt formuły. Mały zasięg i dostępność formuły: tylko Polska i Kaliningrad.
Zaletami formuły KWR są jej prostota, niskie koszty dla żeglarzy, zaskakująco dobra skuteczność np. w porównaniu do ORC
Od roku 2015 z powodu braku odpowiedniego zarządzania formułą KWR i coraz większych oczekiwań jakościowych żeglarzy, nastąpiło corz większe zainteresowanie żeglarzy regatowych profesjonalną międzynarodową formułą ORC.
W roku 2016 mieliśmy doczynienia z kilkoma skandalami dotyczącymi przeprowadania regat w formule ORC i pracą mierniczych (odpłatnie), co ponownie w latach kolejnych przełożyło się na mniejsze zainteresowanie ORC i częściowy powrót do ścigania w grupach Open.
Z powodów wielu nieprawidłowości, które zachodzą w obu formułach przeliczeniowych, nadal najbardziej uczciwymi, prostymi i rzetelnymi pozostają grupy Open, oraz grupy jachtów monotypowych.
W roku 2018 przekazano po wielu latach administrowanie tą zachodniopomorską formułą POZŻ - owi. (woj. Pomorskie).
Ilość jachtów pomierzonych w 2018 roku w KWR spadła trzykrotnie v/s lata poprzednie. Wpływ na to miała zmiana przepisów mówiąca o skreślaniu jachtów aktywnie nieuczestniczących w regatach, ekspansja formuły ORC promowanej przez PZŻ, oraz wprowadzanie z uporem maniaka formuły NHC przez ZOZŻ
Co będzie dalej? pożyjemy zobaczymy, KWR chwilowo jest w odwrocie.
Jak to się zaczęło?
Pierwszy raz w Polsce KLR został użyty w regatach Epifanes Trophy w 2003 roku. Paweł Ryżewski organizator tych regat napisał wtedy do jej twórcy, uzyskał zgodę na użycie i nawet formularz w Excelu do przeliczeń.
Sam przetłumaczył i opracował po polsku wszystkie zasady KLR. Do dziś ta formuła jest oryginalnie i legalnie używana w regatach ET. Oto dowód pisany :)
Początki KWR możemy datować na rok 2004 - formuła KWR powstała na bazie niemieckiej formuły dla jachtów klasycznych: KLR - opracowanej w roku 1994 przez pana Enno Thyen z Lubeki. Inicjatorem wprowadzenia KWR w 2004 w zachodniopomorskim był v-ce prezes ZOZŻ Zbigniew Jagniątkowski.
Wprowadzanie formuły odbyło się w trzech etapach:
Etap pierwszy (2004 - 2005): Zbigniew Jagniątkowski zajął się przetłumaczeniem formuły (być może na bazie tłumaczenia wykonanego rok wcześniej przez Pawła Ryżewskiego?), wprowadzeniem formuły KLR (KWR) w regatach zajęli się: Tomasz Paterkowski i Mirosław Wójcik. Formuła KWR miała być w tym okresie dostępniejszą, prostszą i tańszą alternatywą dla komercyjnej płatnej międzynarodowej formuły IMS, pomierzonych w KWR zostało w tym okresie kilkadziesiąt jachtów. Przepisy zastosowane w tym okresie, były lekko zmodyfikowanymi przepisami KLR, nie dokonywano pomiarów, dane do współczynnika armatorzy podawali sami, dodatkowo korzystano z bazy danych wycofywanej formuły DH, w późniejszym okresie korzystano z publikacji Polskie Jachty i na jej podstawie wprowadzano poszczególne dane do obliczenia współczynnika. Tomasz Paterkowski opracował formularze formuły.
Etap drugi (2006 - 2008): z powodu rozbieżności pomiędzy stanem faktycznym, a tym co podawali armatorzy - zdecydowano o konieczności dokonywania pomiarów i powołano zespół mierniczych w składzie: Maciej Karpiński, Adam Lisiecki i Jerzy Karpiński, Roman Sztukowski (na krótko). Nowy zespół rozpoczął prace nad modyfikacją, oraz ulepszeniem wzoru samej formuły i wprowadzeniem zmian w przepisach, rozpoczął pomiary jachtów (wprowadzono m.in. ważenie jachtów) - na koniec sezonu 2006 r w pełni pomierzono 33 jachty. Zbigniew Jagniątkowski wraz z ZOZŻ wprowadził nagrody Pucharu Sezonu KWR ZOZŻ - jachtów załogowych, które wręczane są do dzisiaj, Tomasz Paterkowski opracował do niego regulamin.
Etap trzeci (2008 - do dzisiaj) - powołano funkcję Głównego Mierniczego KWR, którą objął Adam Lisiecki. W tym okresie formułą zainteresowali się żeglarze z Gdańska, Andrzej Szrubkowski wraz z Gdańską Federacją Żeglarską (2008) zainicjowali propagowanie formuły w Gdańsku, dzięki współpracy międzyklubowej w okresie późniejszym dołączyły Kaliningrad (2009) i Elbląg (2010), co zaskutkowało powołaniem mierniczych w tych regionach, w tym celu opracowano wspólne zasady pomiarów. Koordynacją działań w regionach zajął się główny mierniczy KWR Adam Lisiecki, wraz z Andrzejem Szrubkowskim, który przejął rolę propagatora formuły w woj. Pomorskim, poprzez spotkania robocze w regionach dopracowano aktualne przepisy formuły. W roku 2009 dzięki inicjatywie www.portalzeglarski.com powstała nieformalna strona formuły KWR na której do dzisiaj umieszczane są informacje o KWR.
W roku 2011 dzięki inicjatywie Krzysztofa Krygiera, ZOZŻ wprowadził Puchar Sezonu KWR ZOZŻ - żeglarzy samotników, niestety z niewiadomych przyczyn w roku 2013r ZOZŻ nie wręczył nagród w zakończonym i odbytym pucharze samotników, a w roku 2014 odstąpiono od jego prowadzenia.
Aktualnie Żeglarze Samotnicy doceniani są dorocznie w Rankingach Baltic Polonez Cup Które prowadzi organizator tej imprezy od roku 2010.
W 2011 roku do zespołu zachodniopomorskiego dołączył mierniczy Andrzej Sokołowski. Kilkuletnie doświadczenia oraz współpraca z Gdańskiem, Elblągiem i Kaliningradem pozwoliły na zmiany wzoru formuły, oraz na modyfikację i doskonalenie przepisów, wprowadzono m.in. pomiar żagli dodatkowych, oraz kilka innych zmian zmierzających do ulepszania samej formuły. Na wniosek mierniczych w Elblągu dla stabilności formuły postanowiono zamrozić: główne przepisy formuły do 2014r. Po latach prosperity i znacznego liczebnego wzrostu pomierzonych jachtów w KWR, wprowadzono w regulaminie zapis o wykreślaniu jachtów niestartujących w regatach. Po wykreśleniu jachtó niestartujących liczba jachtów pomierzonych w KWR zmniejszyła się trzykrotnie. W roku 2018 ZOZŻ przekazał zarządzanie zachodniopomorską formułą do Trójmiasta.
 |
Kopiowanie i powielanie treści portalu wymaga zgody redakcji Zapoznaj się z regulaminem |
