Stawka opłaty za użytkowanie gruntów pokrytych wodami ma wynieść 89 groszy, a nie jak wcześniej zapowiadano 8,90 zł, czyli 10-krotnie mniej - proponuje Ministerstwo Środowiska. Chodzi tzn. podatek denny, który mają wnosić prowadzący porty, przystanie i mariny śródlądowe.

Sejmowa podkomisja stała do spraw turystyki wysłuchała w środę informacji nt. turystyki wodnej w Polsce w kontekście propozycji zmian w opłacie za użytkowanie gruntów pokrytych wodami.

Zastępca dyrektora Departamentu Zasobów Wodnych w Ministerstwie Środowiska Andrzej Kulon podkreślił, że obecnie prowadzący działalność związaną z uprawianiem turystyki wodnej są zwolnieni z opłaty za użytkowanie gruntów pokrytych wodami.

"Nowy projekt ustawy Prawo wodne hołduje zasadzie zwrotu kosztów za usługi wodne. Komisja Europejska wielokrotnie naciskała na polski rząd, by tę zasadę w pełnej mierze wprowadzić. Odnosi się to w pierwszej kolejności do wnoszenia opłat za korzystanie ze środowiska w rozumieniu wodnym, czyli za pobór wód, odprowadzanie ścieków do ziemi" - wyjaśnił Kulon.

Dodał, że zgodnie z projektem rozporządzenia określającym opłaty za grunty pokryte wodą, utrzymane ma być jedynie zwolnienie dla podmiotów, które wykonują w imieniu Skarbu Państwa prawa właścicielskie. Pozostali użytkownicy będą musieli wnosić opłatę.

Podkreślił, że Ministerstwo Środowiska zdaje sobie sprawę, iż zaniepokojenie wzbudził projekt rozporządzenia dotyczący jednostkowych stawek opłat za użytkowanie gruntów pokrytych wodami, które wykorzystuje się dla celów turystyki wodnej.

Dodał, że wobec uwag tej branży resort środowiska zdecydował, że stawka zostanie 10-krotnie obniżona. Projekt rozporządzenia będzie zawierał stawkę 89 groszy za m kw. gruntu pokrytego wodami, zamiast proponowanej wcześniej górnej stawki - 8,90 zł za metr kw.

Dodał, że projekt ustawy Prawo wodne znajduje się w Kancelarii Prezesa Rady Ministrów i w najbliższym czasie trafi do Sejmu.

Katarzyna Podhorecka z Ministerstwa Sportu i Turystyki podkreśliła, że w Polsce potencjał turystyki wodnej jest bardzo duży. Według raportu Rynku Żeglarskiego w Polsce pół miliona osób uprawia amatorsko albo zawodowo turystykę wodną, a 3,5 mln Polaków deklaruje, że uczestniczyło w rejsach żeglarskich. Według GUS w Polsce działają 42 kluby żeglarskie i sportów podwodnych, zrzeszające 3 tysiące osób. W Polsce jest ponad 1 tys. szlaków kajakowych.

Dodała, że proponowana wysoka stawka 8,90 zł wpłynęłaby negatywnie na rozwój turystyki, przedsiębiorcy prowadzący mariny i przystanie mogliby rezygnować z działalności, a turyści będą wybierać wypoczynek poza granicami Polski. Wysoka stawka wpłynęłaby na wzrost opłat za cumowanie do 200-250 złotych za noc. Dodała, że na Mazurach, gdzie turystyka wodna rozwija się najmocniej panuje wysokie bezrobocie, zatem odbiłoby się to na miejscowym rynku pracy. Żeglarze w przypadku wysokiej opłaty będą unikać marin, cumować na dziko i zanieczyszczać środowisko - wskazała.
Obecny na posiedzeniu podkomisji Leszek Sawicki, reprezentujący mazurskie porty i przystanie powiedział, że przedsiębiorcy prowadzący taką działalność będą płacić podatek, ale podał, że konieczne jest określenie, czego ta opłata ma dotyczyć.
"Nieprecyzyjny jest zapis, czego ma dotyczyć opłata, czy pomostu, do którego dobijają jachty i miejsca, które jachty zajmują, czy też basenu portowego, gdzie trzeba wykonać parę manewrów, żeby do pomostu dobić. Kwota 89 groszy nie jest kwotą, która budzi nasze opory, jeśli będzie dotyczyć ściśle określonego gruntu zalanego wodą, bo jeśli dojdzie opłata za akwen, to robią się z tego duże pieniądze, a to wpłynie na koszty nocowania, cumowania" - ocenił.
Wiceburmistrz Giżycka Roman Łożyński obecny na posiedzeniu podkomisji sejmowej podał, że w giżyckim porcie Ekomarina 2/3 basenu portowego zajmują miejsca dla 138 łodzi. Każde stanowisko ma rozmiary 14 metrów na 3,5 metra. Każda łódź zabiera 65 procent wód w stanowisku. Mam w związku z tym pytanie, czy opłata będzie dotyczyła powierzchni zajmowanej przez obrys łodzi, czy całego stanowiska, czy akwenu zajmowanego przez port" - pytał wiceburmistrz Giżycka.

09.12.2016

Kolejna pożyteczna inicjatywa SAJ:  tym razem wniosek o przeprowadzenie konsultacji społecznych w kwestii kontrowersyjnej nowelizacji Prawo Wodne:

DRUK PISMA SAJ do Ministra Środowiska Poniżej

PROJEKT NOWELIZACJI - w dole artykułu do pobrania w PDF

(Boat Owners Society in Poland)

Rok założenia 1991
ul. Przełom 10, 80-643 Gdańsk-Górki Zach. tel./fax 58 307 09 27
www.saj.org.pl mail: info@saj.org.pl
Gdańsk, 02 grudnia 2016

Szanowny Pan
prof. dr. hab. Jan Szyszko
Minister Środowiska
ul. Wawelska 52/54
00-922 Warszawa

Stowarzyszenie Armatorów Jachtowych wnosi o pilne poddanie konsultacjom społecznym projektu nowelizacji ustawy Prawo wodne, który dostępny jest na stronie internetowej Rządowego Centrum Legislacji pod adresem: https://legislacja.rcl.gov.pl/projekt/12284651.
Projekt zawiera bardzo wiele kontrowersyjnych zapisów. Z racji zainteresowań naszego Stowarzyszenia jesteśmy zmuszeni odnieść się w pierwszym rzędzie do poniżej wymienionych artykułów projektu.

„Art. 34. Szczególnym korzystaniem z wód jest korzystanie z wód wykraczające poza powszechne korzystanie z wód oraz zwykłe korzystanie z wód, obejmujące:
9) uprawianie na wodach sportu, turystyki lub rekreacji przy pomocy jednostek pływających wyposażonych w silnik spalinowy o mocy przekraczającej 9,9 KM, z wyłączeniem dróg wodnych;"
Wnosimy o bezwzględnie konieczne o wykreślenie pkt. 9 z art 34.
Uzasadnienie:
Uznanie żeglugi na jednostkach wyposażonych w silnik spalinowy o mocy 9,9 KM, z wyłączeniem dróg wodnych, za szczególne korzystanie z wód spowoduje konieczność uzyskiwania pozwolenia wodnoprawnego na podst. art. 388.2 ustawy Prawo wodne. Co prawda na mocy art. 399. l, pozwolenie wodnoprawne wydaje się w drodze decyzji na czas określony, nie dłuższy niż 20 lat liczony od dnia, w którym decyzja stała się ostateczna, jednak z treści artykułu wynika, iż uzyskać stosowne zezwolenie wodnoprawne będzie musiała każda osoba, która będzie chciała taką jednostkę poprowadzić. Na mocy art. 397 kierownik takiego statku będzie musiał uiszczać również opłatę w wysokości 250 zł.
Taka sytuacja występować będzie na wodach śródlądowych w przypadku większych żaglówek, łodzi motorowych i hausbotów jeśli będą pływać po wodach nie uznanych za żeglowne, a realnie dostępnych dla rekreacji wodnej..
Wody morskie nie są drogami wodnymi, jest na nich tylko wytyczany szlak żeglowny. To znaczy iż każda osoba chcąca popływać po morzu w zakresie polskich wód terytorialnych, praktycznie każdym polskim jachtem morskim, będzie musiała owo pozwolenie wodnoprawne uzyskiwać. Silniki o mocy mniejszej niż 9,9 KM na takich jednostkach spotyka się niezmiernie rzadko.
Spowoduje to bardzo poważne utrudnienia w uprawianiu żeglarstwa morskiego, zwłaszcza w zakresie czarterów i rejsów zorganizowanych, będących jednym z filarów turystyki w rejonie nadmorskim Polski.

„Art. 77. 1. Zakazuje się:
7) poruszania się pojazdami w wodach powierzchniowych oraz po gruntach pokrytych wodami."
Konieczne jest wykreślenie z projektu pkt.7 z art. 77.1.
Uzasadnienie:
Zapis ten uniemożliwi wodowanie łodzi, zwyczajowo wykonywane z wykorzystaniem przyczep samochodowych, co spowoduje ogromne problemy z wodowaniem jachtów i znacząco podniesie koszt takich operacji, gdyż będą one mogły być realizowane, praktycznie jedynie za pomocą dźwigów i specjalnych, drogich suwnic.

„Art. 260. 1. Grunty pokryte śródlądowymi wodami płynącymi oraz morskimi wodami wewnętrznymi i wodami morza terytorialnego, stanowiące własność Skarbu Państwa, niezbędne do prowadzenia przedsięwzięć związanych z:
6) uprawianiem rekreacji, turystyki, sportów wodnych oraz amatorskiego połowu ryb;
- oddaje się w użytkowanie za opłatą roczną.
2. Umowę użytkowania zawiera się w formie pisemnej, a do jej zawarcia ze strony Skarbu Państwa są upoważnione odpowiednio podmioty, o których mowa wart. 212 ust. 1.
3. Jeżeli wysokość opłaty rocznej, o której mowa w ust. 1, będzie wyższa niż 5000 zł, umowę sporządza się w formie aktu notarialnego.
4. Warunkiem oddania w użytkowanie gruntów, o których mowa w ust. 1, jest posiadanie przez użytkownika pozwolenia wodnoprawnego lub dokonanie zgłoszenia wodnoprawnego, jeżeli są wymagane przepisami ustawy.
Art. 261. 1. Maksymalna stawka opłaty rocznej za użytkowanie 1 m2 gruntu nie może być wyższa niż 10 - krotność obowiązującej w danym roku górnej granicy stawki podatku od nieruchomości, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 lit. a ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (Dz. U. z 2016 r. poz. 716).
2. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, wysokość jednostkowych stawek opłaty rocznej za użytkowanie 1 m2 gruntu, o którym mowa w ust. 1, kierując się rodzajami działalności, na potrzeby których następuje oddanie w użytkowanie gruntów pokrytych wodami, o których mowa w art. 260 ust. 1."
W projekcie Rozporządzenia w sprawie wysokości jednostkowych stawek opłaty rocznej za użytkowanie gruntów pokrytych wodami na podstawie art.261 ust.2 projektu ustawy Prawo wodne, zawarty jest następujący zapis:
„§2.1 Opłata roczna za oddanie w użytkowanie 1m2 gruntu niezbędnego do prowadzenia działalności związanej z:
(...)
8) usługami służącymi do uprawiania rekreacji, turystyki, sportów wodnych oraz amatorskiego połowu ryb, przeznaczonego pod:
a) porty, przystanie, zimowiska, nabrzeża, pomosty i wyciągi dla statków wykorzystywane do przewozów pasażerskich, inne obiekty (stałe lub pływające przycumowane do brzegu) wykorzystywane do prowadzenia usług gastronomicznych lub hotelarskich, oraz akweny związane z tymi obiektami - wynosi 8,90 zł,
(...)
9) usługami służącymi do innych celów niż uprawianie rekreacji, turystyki, sportów wodnych oraz amatorskiego połowu ryb wynosi 8,90 zł"
Wnioskujemy o wykreślenie ust.3 z art.260 lub dopisanie: „nie dotyczy stowarzyszeń, fundacji i podmiotów gospodarczych, które prowadzą działania w zakresie uprawiania sportów wodnych, turystyki, rekreacji i amatorskiego połowu ryb".
Konieczna jest także następująca zmiana art.261:
„Maksymalna stawka opłaty rocznej za użytkowanie 1 m˛ gruntu pokrytego wodą nie może być wyższa niż jednokrotność obowiązującej w danym roku górnej granicy stawki podatku od nieruchomości i dotyczy wyłącznie powierzchni netto pomostów i nabrzeży."
Uzasadnienie:
Proponowana stawka opłaty 8,90 zł za użytkowanie 1m2 gruntu pokrytego wodami, na których prowadzi się działalność gospodarczą, jest zdecydowanie za wysoka. Wprowadzenie takiej opłaty wymusi drastyczny wzrost cen usług. Według orientacyjnych wyliczeń koszt uprawiania żeglarstwa w Polsce stanie się wyższy, niż za granicami naszego kraju. To spowoduje odpływ turystów zniechęconych znacznym wzrostem kosztów, które przełożą się na klienta i zaowocuje wzrostem bezrobocia oraz spadkiem dochodów, zarówno dla osób fizycznych jak i samorządów oraz spowoduje bankructwo bądź zaniechanie działalności przez dużą ilość małych, często rodzinnych firm działających w branży turystycznej związanej z wodą. Niewielu właścicieli jednostek pływających będzie stać na opłacenie miejsca w porcie. Pozwolą sobie na to jedynie najbogatsi, którym jest wszystko jedno, czy swoją wielką motorówkę trzymają na Mazurach, czy w Dalmacji. Jachty morskie stacjonujące obecnie na zachodnim wybrzeżu przeniosą się z pewnością do marin niemieckich, położonych w zbliżonej odległości od miejsca zamieszkania armatorów i załóg.
Działalność gospodarcza w wodnym sektorze sportu i turystyki w Polsce jest pracą stricte sezonową. Sezon turystyczny jedynie część roku, a dochody są znacząco uzależnione od pogody. Wspomniana sytuacja przekłada się na niestabilność dochodów podmiotów aktywnych w tej branży i dość wysoką ryzykowność takiej działalności. Według ostatnich analiz, w szczycie sezonu na wodach samych Wielkich Jezior Mazurskich żegluje dziennie 12-13 tys. jachtów czyli ponad 50-tysięczne miasto. Dla tych żeglarzy musi funkcjonować dostępna dla ich kieszeni baza.
W związku z tym uważamy proponowaną w projekcie rozporządzenia wysokość opłaty za absolutnie nieakceptowalną. Opłata jaka może być przyjęta nie może być wyższa niż równowartość stawki podatku od nieruchomości gruntowej i to liczona wyłącznie za powierzchnię użytkową pomostów, a nie całości akwenów.
Wiele funkcjonujących w branży stowarzyszeń i fundacji, prowadzi swoją działalność non-profit, zajmując się m.in. edukacją żeglarską dzieci i młodzieży. Proponowane stawki opłaty za dzierżawę dna spowodują ich upadek, a pozostawiona bez możliwości trenowania i rozwijania się w swojej dziedzinie sportu młodzież straci szanse na osiągnięcie dobrych wyników w przyszłości i rozwinięcie swojej kariery sportowej.
Wnioskujemy o zorganizowanie przez Ministerstwo wysłuchania publicznego w sprawie projektu.

Z poważaniem

k.o.:
Marszałek Sejmu
media

Foto North East Marina Szczecin